Recensie over De visionair in Trouw, geschreven door Gerwin van der Werf 

'Veel passages in de roman verwijzen naar de onkenbaarheid van de ander. Het is een thema dat in de literatuur wel vaker opduikt, maar zelden als iets positiefs. In het licht van technologie die alles meetbaar en kenbaar maakt, is het dat wel. Zara verwoordt dat als volgt: ‘Het gaat in het leven juist om wat we niet kunnen reproduceren, om wat verloren kan gaan, om wat niet te kennen is.’ Zoeken en twijfelen is wat ons menselijk maakt, laat Sicking zien. Maar ook dat technologische ontwikkeling als een natuurkracht is. We willen de technologie misschien helemaal niet, maar we maken hem toch: een paradox die in deze intelligente roman mooi voelbaar wordt gemaakt.'

Live bij Villa VdB

Interview Opium AVROTROS 1 maart 19:00-20.00

Een gesprek over muziek, karakterontwikkeling en de fictie waarmee techbedrijven hun waar verkopen.

Annemieke Bosman zegt over de hoofdpersoon uit De Visionair: ‘Als je natuurlijk helemaal nooit literatuur leest en dus geen empathie ontwikkelt middels personages of wat dan ook door je te verdiepen in de zielenroerselen anderen, leer je jezelf misschien ook wel niet zo goed kennen. Maar dat is wel meteen ook echt het totaal ontroerende aan jouw boek, want je hebt Roemer zo ongelooflijk genuanceerd neergezet, je leeft zo met mee, je hebt het zo met hem te doen ook.’

Hein-Anton van der Heijden bespreekt De visionair in BoekenBijlage.nl

'... een grote sprong gemaakt in de ontwikkeling van haar schrijverschap. Beperkten haar eerdere romans zoals Het Keuriskwartet  en Ferrari’s in de hemel zich nog tot het – subtiel – uitdiepen van de sociaalpsychologische relaties tussen een groep musici of tussen de leden van een gezin, met De Visionair heeft zij een urgent maatschappelijk thema toegankelijk gemaakt voor een breed publiek. Want niet alleen gaat De visionair over een groepje middelbare scholieren, het boek is ook zo goed verteld en herkenbaar geschreven dat veel scholieren het met alle plezier zouden opnemen op hun leeslijst.'

3 vragen van Marnix Verplancke + korte bespreking in Knack Focus

‘Voor een scherpe visie op de merites en de gevaren van AI, zit je bij Sicking goed.’

Tjerk de Reus

Anja Sicking heeft er alles aan gedaan én met succes om dit boek geen betoog te laten zijn over dataïsme en computertechnologie. Het verhaal over adolescent Roemer boeit en intrigeert, zowel wat zijn digitale intuïtie betreft, als zijn groei als mens, op weg naar volwassenheid. Tegelijk is de bezinning op menswaardigheid in een digitale toekomst nooit ver weg, en dat maakt de proefruimte die deze roman is, tevens tot een morele ruimte. {…} Maar kunnen data onze ziel troosten? De cijfers en data waartoe we te reduceren zijn, raken niet aan enige diepere levensvreugde of zin ervaring - zoals wel het verhaal dat te bieden heeft, ofwel de verbeeldingskracht en het creatieve woord. Dat we die moeten koesteren, met waakzaam besef, is een overtuiging die beklijft naar lezing van deze moreel urgente, overtuigende roman.

Sandra Hutchison schrijft In de boekenkast:

De visionair is een geslaagde literaire roman over familie, vriendschap, liefde, seksualiteit en technologie. Het schetst een angstaanjagend, doch ook intrigerend, beeld over de snelle vooruitgang van kunstmatige intelligentie en wat dat voor de mensheid zou kunnen gaan betekenen in de nabije toekomst. Een prachtig geschreven roman vol sympathieke personages en een verhaal vol ethiek dat aanzet tot denken.

In De Nieuwe Koers:

'Gaandeweg dit helder geschreven verhaal merk je dat in deze roman een antropologische verkenning op touw gezet wordt. De kernvraag daarvan luidt: wie zijn wij eigenlijk, nu de mens door datatechniek en digitalisering in transitie is? In het kader hiervan komt dan die notie naar voren om ‘een verhaal’ te willen zijn. Voor Roemer als middelbare scholier is dit geen belangwekkend vraagstuk. Morele bezinning gaat hem boven de pet. Maar het is wel een grote kwestie voor wie er uit hem gegroeid is, en nu terugkijkt. {...} De denkbeweging die Sicking door haar verhaal heen gevlochten heeft, duikt vaker op in romans over datificering en digitalisering. Bijvoorbeeld in Klont (2017) van Maxim Februari, een roman met nu al een zekere klassieke status als het om deze thematiek gaat. {...} In Sickings roman wordt de ontwikkeling naar een mens 2.0 uitgelegd als een verlangen naar volmaaktheid, vergelijkbaar met geloof in God die een nieuwe toekomst schept.'

Karel-Willem Delrue in Cutting Edge

'Sicking heeft met 'De visionair' een roman geschreven over wat het betekent om mens te zijn in een steeds sneller evoluerende wereld. Ze toont hoe een verwarde tiener opgroeit in een wereld vol hightech en legt bijna minzaam bloot dat niet alles in binaire codes of algoritmes te vangen is.'

Martijn Nicolaas op Tzum: 'De term alleen al is beangstigend genoeg en je hoeft geen visionair te zijn om te zien dat dit toekomstscenario dichterbij is dan we denken. Dat onderstreept Sicking nog eens overduidelijk in deze sterke en intrigerende roman.' 

Daan Lameijer in Literair Nederland: 'Meer dan aanvankelijk lijkt, ligt de focus van dit boek bij de geesteswetenschappen, juist omdat het de niet-kopieerbare geest en emoties van de mens viert.'

Wouter van Schagen: 'In deze vlog licht ik toe waarom er in november en december 2022 geen vlogs zijn geweest, ik een leesdipje had, maar heus nog boeken las, maar uiteindelijk ‘De visionair’ van Anja Sicking (Lebowski 2022) me uit het dipje heeft weten te halen. Ik bespreek een hoop boeken in deze vlog.'